Park ten jest położony jest w historycznej delcie ujścia Warty do Odry, na terenie województwa lubuskiego. Główną rzeką parku jest Warta, dzieląc go na część południową - były rezerwat Słońsk, położoną w Kostrzyńskim Zbiorniku Retencyjnym oraz północną - tzw. Polder Północny. W części południowej roczne wahania poziomu wody dochodzą nawet do 4 m, a główną funkcją tej części parku jest gromadzenie wód powodziowych, na które decydujący wpływ mają stany wód w Odrze, w mniejszym stopniu w Warcie i w dorzeczu Postomii. Poziom wody w tej części podnosi się zwykle późną jesienią i najwyższy jest wiosną (marzec - kwiecień). Część północna to polder z licznymi starorzeczami i bogatą siecią urządzeń melioracyjnych, oddzielony od Warty wałem ochronnym.Swoją działalność rozpoczął z dniem 1 lipca 2001 r. Jego powierzchnia wynosi 8038 ha.

      Park ma charakter bardzo zróżnicowany, na jego terenie występuje blisko 50 zespołów roślinnych. Są to zbiorowiska zwi±zane z wod±, od lasów łęgowych po trzcinowiska, pastwiska i ł±ki.

      Obszar Parku Narodowego "Ujście Warty" to jeden z najważniejszych terenów lęgowych ptaków wodnych i błotnych w Polsce - stwierdzono tu 245 gatunków ptaków oraz lęgi 160 gatunków - są to między innymi: 4 gatunki perkozów, 7-8 gatunków kaczek, 5 gatunków chruścieli, 9-10 gatunków ptaków siewkowych. Dla wielu gatunków ptaków Park to jedno z ważniejszych miejsc lęgowych w Polsce. Aż 26 gatunków ptaków gniazdujących w Parku należy do zagrożonych wyginięciem według międzynarodowej klasyfikacji BirdLife International jak np.: wodniczk, derkacz, rycyk, żuraw, bąk, bączek, czy też występująca tutaj dość pospolicie rybitwa czarna. Na terenie parku występuje w czasie przelotow gęś zbożowa i białoczelna, łabądź krzykliwy, orzeł bielik. Spośród ssaków wymienić należy wydrę i bobra. Zagrożeniem jest pojawienie się szopa pracza i norki amerykańskiej.

Krajobraz obwodu ochronnego Słońsk

 Góra dokumentu   Powrót - Parki  <<<< Poprzedni <<< >>> Następny >>>