Spośród kilkudziesięciu wspaniałych poetów wybrałam właśnie Herberta, który stworzył postać genialnego człowieka. Cogito bowiem to nie tylko filozof, myśliciel, który szuka odpowiedzi na pytania o sens wszystkiego, ale to przede wszystkim wrażliwy obserwator życia i ludzi, który każdy postrzegany obraz filtruje przez swój krytyczny umysł. Wszelkie uwagi i spostrzeżenia objaśnia w subtelny, a zarazem bardzo czytelny sposób. Nie poddaje się naciskom, nie pisze pod publiczkę, nie ukrywa niczego. Jest prawdziwy, co w dzisiejszym świecie wydaje się być utopią. 
„(...) idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch (...)
bądź odważny gdy rozum zawodzi (...)
strzeż się jednak dumny niepotrzebnej (...)
strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy
światło na murze splendor nieba
one nie potrzebują twego ciepłego oddechu
są po to aby mówić...”
„Przesłanie Pana Cogito”
do młodych ... i trochę starszych
Głos krytyki w sprawie... krytyki!
... Życie polega na tym ... ...
Ostatnia modyfikacja: 0:16, 17-05-2010
Liczba odwiedzin strony od od 18 lutego 2007: 7678
Ostatnia wizyta godzina 04:03, 16 października 2024